Rumień to miejscowe zaczerwienienie pojawiające się na powierzchni skóry, które powstaje na skutek zmian w obrębie naczyń krwionośnych włosowatych, ich gwałtownego rozszerzenia oraz szybszego przepływu krwi. Zmiany rumieniowe występują najczęściej na twarzy, ale zdarza się, że z czasem rozprzestrzeniają się na inne lokalizacje, np. szyję i dekolt. Schorzenie to dotyka osób w każdym wieku, niezależnie od płci.
Początkowo zmiany pojawiają się okresowo, w zależności od czynnika wywołującego zaczerwienienie. Często bagatelizowane pierwsze objawy, prowadzą do utrwalonego rumienia, licznych teleangiektazji, czyli widocznych „pajączków”, a nawet trądziku różowatego. Rumień to nie tylko zaczerwienie, ale również łuszczenie, pieczenie, swędzenie, ból, a nawet wypryski, które powodują bardzo duży dyskomfort dla pacjenta.
Przyczyny rumienia
Do najważniejszych przyczyn powodujących rumień zalicza się: podatność na stres; emocjonalność; wpływ mrozu, słońca, zimna oraz wiatru; wzrost ciśnienia tętniczego; alergie; nadreaktywność skóry; delikatne naczynia krwionośne. Do czynników wywołujących rumień zalicza się również: niektóre leki; obecność bakterii lub wirusów oraz nieodpowiednią dietę i pielęgnację.
Rumień i objawy towarzyszące mu, to problem dotykający wielu osób, dlatego ważne jest wczesne rozpoznanie i rozpoczęcie leczenia. Im wcześniej podejmiemy działania zapobiegawcze i profilaktyczne, tym mniejsze ryzyko wystąpienia stałych zmian skórnych i ich powikłań w przyszłości.
Formy leczenia
Najskuteczniejszą formą leczenia rumienia są specjalistyczne zabiegi, wykorzystujące sprzęty emitujące światło dużej mocy. Zabiegi te mają na celu fototermiczne uszkodzenie nieprawidłowo kurczących się naczyń krwionośnych. Światło emitowane przez urządzenie wytwarza ciepło, które obkurcza naczynia krwionośne lub całkowicie je zamyka. Po zabiegu drobne naczynka stają się niewidoczne, a rumień staje się mniej widoczny. Dodatkowo skóra stymulowana jest termicznie do przebudowy i tworzenia nowego kolagenu na skutek procesu naturalnego gojenia oraz poprawia się jej jędrność.
Zaleca się wykonanie serii zabiegów. Ilość ustalana jest indywidualnie w zależności od stopnia zaawansowania problemu, zazwyczaj jest to 5-6 zabiegów, co 2 tygodnie. Duże znaczenie ma systematyczność i przestrzeganie zaleceń pozabiegowych. Zabiegi wykonujemy na nieopalonej skórze, dlatego najlepszy moment na rozpoczęcie leczenia to okres jesienno-zimowy, kiedy nasłonecznienie jest zdecydowanie mniejsze niż latem. Bezpośrednio po zabiegu skóra jest rozgrzana i zaczerwieniona przez kilka godzin, czasami pacjent odczuwa pieczenie.
Przed rozpoczęciem leczenia kosmetolog omawia z pacjentem przeciwwskazania do zabiegu. Do najważniejszych należą: stosowanie światłouczulających leków oraz ziół fotouczulających; infekcja ogólnoustrojowa; ciąża; aktywna opryszczka; bielactwo oraz łuszczyca; świeża opalenizna.
Aby leczenie rumienia było jeszcze efektywniejsze i problem nie nawracał, ważna jest pielęgnacja domowa oraz szybka reakcja i wdrożenie leczenia w momencie ponownego nasilenia zmian. Przy zaawansowanych formach rumienia, czasami oprócz zabiegów, wprowadza się leczenie dermatologiczne. Ponadto zaleca się unikać nadmiernego rozgrzewania i pocierania skóry, należy całorocznie używać wysokiej ochrony przeciwsłonecznej, chronić skórę przed mrozem i wiatrem. Warto wzbogacić swoją dietę w produkty zawierające witaminę C, która uszczelnia naczynia krwionośne oraz ograniczyć spożywanie pikantnych potraw i alkoholu.
